PUR - VVW

Maandagochtend vroeg was het dan eindelijk zo ver. De PUR kwam aangereden uit het verre Merksplas. De mannen waren om half zes vertrokken dus daar mag wel een petje voor af. Zo kwam het dat die twee bloggers hier als een gek stonden te wuiven aan onze voordeur om zeven uur 's morgens (ze waren per ongeluk voorbij gereden). Uiteindelijk kwamen ze dan toch terug de bocht om, netjes geparkeerd op ons voorbehouden plekje. Braspenning - Van Dingenen, volgens "den internet" de beste in het land om te purren en te chappen. 

Een wagen volgeladen vol met geeeeele bolletjes

Maar zo goed vonden wij ze niet. Of toch ik niet. Maar men zegt "dat steekt niet zo nauw", de PUR. En gelukkig maar. Want slordig was het (helaas). 

Groot stuk niet ge-PUR-t aan de voordeur (linkse hoekje)

De ene kant van het trapgat niet eens deftig afgezet met couffrage #purindekelder

De andere kant wel netjes met een plank afgezet

Achter de buizen van de chauffageketel niet deftig gespoten

Onder het linkse "pootje" van het raam niet deftig aangewerkt

In het rechtse hoekje van het raam niet aangewerkt

We hopen nu natuurlijk dat de mensen gelijk hebben dat purren niet zo nauw steekt. We hebben gewoon een bus PUR zelf leeggespoten in de hoekjes die niet netjes waren geïsoleerd en zo was dat euvel ook snel verholpen. Nog een leuk weetje over al die "gele bolletjes". Door die PUR is alles, maar dan ook alles, elektrisch geladen. Dus daaruit volgt dat alles, maar dan ook alles, wat je vastpakt, vonken geeft: je breekmes, een verwarmingsbuis, de ander zijn hand, de ander zijn trui, je eigen schoenveters, de trapleuning, de deurklink, het raamprofiel, de rol plakband, de autosleutels, ... Enfin, you get the gist. Hier nog enkele overzichtsfotootjes van ons gele huis:

De gele keuken

Gele bib + living

Prachtige (gele) zonnestraaltjes

Liefde voor ons zonnige huisje !

En dan sta je alles een beetje te bekijken, en zie je op de grond twee uiteindjes draad naar boven piepen. Een aardingsdraad. Die is geknapt bij het opschuren van de pur (dat moet voor vloerverwarming). Dus dan ga je snel naar de Hubo een multimeter kopen, om er dan achter te komen dat Murphy weer gelijk heeft en dat het de verst mogelijke draad (van in het keldergat tot aan het schuifraam) is die je moet opnieuw steken. Gelukkig heb je nog genoeg draad en kan je die snel opnieuw leggen. Maar toch weer slechte punten hier!



Geknapte aardingsdraad

STAP 1 VVW

Wat een mens moet doen om warme voetjes te krijgen is eerst overal randisolatie plakken. Dat is eigenlijk een wit zacht indrukbaar isolatiestrookje van 10cm met op een derde van de bovenkant een plakstrook en onderaan een plastieken rokje. Als je nu even fronst, is dat terecht, maar ik heb geen betere woorden om het uit te leggen. En zoals zo vaak spreken de foto's voor zich : 

De ytong-muur netjes afgeplakt

Op de voorgrond een rol randisolatie

De WC netjes rondomrond afgeplakt

Alwaar de plakstrook niet blijft kleven (ruwe bakstenen en stof),
 niet je die best vast met een nietjes-schieter

Zijmuren van de keuken geïsoleerd

Het is de bedoeling dat wanneer de chap een beetje uitzet en 'werkt' zoals ze dat dan noemen, dat de randisolatie die beweging kan opvangen. Want beton tegen muur is een beetje zoals de Hulk tegen Jerommeke : de een of de ander krijgt barstjes, en dat is natuurlijk te vermijden. 

STAP 2 VVW

Daarna rol je plastiek uit met hokjes. De hokjes zijn 10cm op 10cm met stippellijntjes om 5cm aan te duiden. Zo kan je de buizen netjes evenwijdig leggen zonder telkens te moeten meten. Superhandig!

Men beginne op mijn nu al favoriete plekje in het huis

Mooi beeld van de randisolatie met het rokje over de plastiek getrokken

Netjes de hokjes van de verschillende stukken plastiek met elkaar doen afstemmen, 
anders komen de buizen toch niet uit

  

Daarna aftekenen waar geen buizen komen (arceren) en de pijltjes tekenen per circuit

STAP 3 VVW

En dan was het eindelijk tijd om buizen neer te leggen! 382 meter buis, om precies te zijn, in 7 circuits: 88 meter, 80 meter, 58 meter, 50 meter, 43 meter, 43 meter en 20 meter, dat alles vastgezet met 600 takkertjes. Om even de autist in mij boven te laten komen. Of om de ingenieurs onder de lezers te entertainen. Take your pick. 

Take a spin!

De start aan circuit 1

Zoals je kon zien op de laatste foto over het plastiek, zie je zwarte buisjes getekend staan op de grond. Die duiden aan waar er een expansievoeg komt in de chap. Daar moet de buis ook beschermd zijn tegen het 'werken' van de beton bij opwarmen/afkoelen. Dus bij het uitrollen van de buis voor een nieuw circuit dien je al goed na te denken hoeveel keer je een expansievoeg moet passeren (we hebben er een tussen keuken en living, tussen living en bib, tussen living en kelder en tussen bib en gang). 

Een zwart manteltje

Circuit 2 - rond het keukeneiland (midden) en de keukenwand (zie gearceerd rechts op de foto)

Ontelbaar veel bochtjes - buis warm wrijven en dan zachtjes en langzaam plooien

Circuit 1 en 2 klaar - bij allebei de buizen op 15 cm van elkaar

Start aan circuit 3 - op 10 cm

Circuit 3 klaar

Na circuit 3 zijn we achteraan begonnen om makkerlijker te kunnen manouvreren met de buizen aan de collector. Het circuit in de gang (de 7) ligt op 20 cm uit elkaar dus dat ging rap. 

Circuit 7 klaar (gang rechts) - werken aan circuit 6

 Je ziet vooral Peter buizen plooien en neerleggen. Mijn taak (naast foto's maken natuurlijk) was het aangeven van de buis en zorgen dat er een mooi bochtje (ook wel "ne slag") in zit zodat het makkelijker werkt, en dan vooral : de takkertjes steken. Die zorgen ervoor dat de buis op zijn plek blijft na het vakkundig bochtjesmaken. 

Men zet het machien op de buis, men duwt (hard) met de hendel naar beneden, men laat los. 



Aan de collector in het keldergat moeten de buizen ook een rood jasje aan (isolatie)

 Na een dikke 10,5 uur werk heeft men dan: 4  pijne knieën, 2 gevoelloze duimen en pikzwarte handpalmen (van de inkt op de buis) en buikspierpijn van het takkeren.  

En dit soort foto's vind je dan op de camera als de échte fotograaf die een vastneemt. Zoek de dodelijk vermoeide Sil. Over en uit. 

Ramen - Meukens NV

Het blijft hier goed vooruit gaan. We waren net nog bezig met de achtergevel, zo lijkt het. En nu al moving on to the windows!

Een laatste beeldje van onze achtergevel-zonder-raam

Laatste beeldje van het gat-in-ons-dak

Onze ramen werden op woensdag 6 maart geplaatst. Je weet wel, de dag na die ene dag mooi weer. Waarna het weer bergaf ging met de lente. Maar goed : geluk hadden wij. De mannen waren er netjes op tijd (8u16 reden ze de straat binnen) en tegen 17u waren ze helemaal klaar, met al onze ramen (4 in totaal). Dat is niet niks zou ik zeggen, applausje voor André!

Vanaf nu: huize Debacker-Vynckier met ramen !

Reynaerts CP 130 schuifraam

Moooooooi en stevige aluminium profielen 

Mini raampje boven in de bureau

Prachtig vierkant raam in de badkamer

De Jean en de Johan van Meukens aan het werk aan onze lichtstraat

TA-daaa

Onderaanzicht

Bovenaanzicht

Zowel in ons schuifraam als in onze lichtstraat zit een zonwerende laag tussen beide glas-lagen. Onze achtergevel is namelijk zuidwestelijk georiënteerd, en dat kan de boel nogal eens doen opwarmen op een zonnige dag. En omdat we niet met zonnewering de boel weer wilden dichtmaken (waarom anders een raam steken), hebben we voor dit soort zonwering gekozen. Misschien dat we toch nog kiezen voor een echte zonwering op termijn (we hebben gezorgd dat dat technisch gezien nog steeds mogelijk is). Maar van dat laagje tussenin zie je eigenlijk niks. Enkel als het schuifraam helemaal openstaat, en de laag dus 'dubbel' te zien is, kan je een geel/oranje achtige zweem zien. Maar enkel is er dus niets te zien. Zoals het hoort dus. 

Hier ga ik stiekem in het kort nog een klein stukje van de reeks PRAKTIES tussen foefelen: het kiezen van een ramenboer! Wij zijn, volgens onze vuistregels, bij 3 ramenboeren geweest. De winnende zon in Izegem (omdat dat zo hoort, als je van Izegem bent), en dan twee familiebedrijfjes in Limburg waar onze architect goede ervaringen mee had. Uiteindelijk heeft de winnende zon uitermate slechte punten gescoord in het filiaal hier in Leuven. Plus we wilden eigenlijk ook geen 'keten' met bandwerkende ramenplaatsers in ons huis. Geeft ons het gevoel dat we een nummer zijn, en dan dus ook geen deftig service krijgen. Kan mis zijn, maar het is onze manier van werken. Van het ene bedrijfje in het Limburgse stroeve service gekregen, en ook niet zo'n gunstige offerte. Meukens NV gaf al vanaf het verkennende gesprek (eerlijkheidshalve eigenlijk al vanaf het vastleggen van de afspraak voor het verkennende gesprek) een supergoede indruk. En vanaf dan werd die eerste indruk alleen maar bevestigd. Zoon Geert staat in de toonzaal, maakt de offertes en neemt de telefoon op als "Silke uit Leuven" alweer belt om iets te vragen. Vader André gaat samen met (in ons geval) de Johan en de Jean op pad om de ramen te installeren die ze in eigen atelier gefabriceerd hebben. 

Sfeerbeeldje vanuit 'de zetel'' (of waar die uiteindelijk komt te staan)

En toen begon het te sneeuwen. Cue de teleurstelling. De PUR die normaal woensdag 13 maart kwam (je weet wel, de dag na de dag dat het zo gigantisch is beginnen sneeuwen en er 1600 km file stond) komt niet. Wanneer dan wel? Geen idee. We blijven de rest van de week in nauw contact met deze mensen en krijgen donderdag laat de boodschap dat ze maandag om 7u komen. Woopwoop!

Halfweg gestofzuigd voor de PUR

Negen uur 's avonds? Bonzende hoofdpijn? We blijven gaan!

Hierbij nog even schaamteloze reclame voor de Boels in Leuven. Maandag om 17u een stofzuiger gaan huren, door de eerste sneeuw naar huis gereden. Dinsdag niet meer daar geraakt na het werk, door de sneeuw. Woensdagmorgen om 7u30 daar (openingstijd) en toch maar 1 dag huur moeten betalen. Met begrip voor de situatie. En onze grote dank !

En ook nog even een shout-out naar de flikken van Leuven: vorige dinsdag onze parkeerverbodsborden terug binnengezet en bij hen gemeld dat het niet doorging. Gewoon even terugkomen met de parkeerkaart meneer, als je weet wanneer ze wel komen. Dan passen we de datum aan, en moet je niet nog een keer betalen. Met onze grote dank. 

Mijlpaal

Grote Mijlpaal: vandaag worden de ramen geplaatst!

Hier is alvast een kleine sneak preview.

Zo zagen ze er uit toen Meukens vanochtend op de werf aan kwam. Het schuifraam is echt groot!

Later meer, met foto's van de ramen IN in plaats van naast ons huis.

De achtergevel isoleren

Zondag hebben we de achtergevel geïsoleerd met powerwall recticel isolatiepanelen (die hebben aan weerskanten een dikke aluminium laag zodat zegeschikt zijn voor buitengevels). Het was veel puzzelwerk, maar Peter heeft dat goed gedaan ! Ondergetekende stond in voor het inlijmen van de op maat gezaagde panelen met isofix (alsook nog andere taakjes - daarover later meer want het is nog niet af!). Isofix is een soort isolerende lijm die uit een spuitbus komt (ziet eruit als roze pur schuim). Van alle nodige panelen waren er 2 die niet moesten verzaagd worden (en dan nog moest de tand -de panelen zijn tand en groef- eraf gezaagd worden). Maar het klinkt zo overdreven om te zeggen "we hebben ze allemaal moeten verzagen", maar dat is dus wel de waarheid. Het heeft dus nogal een tijdje geduurd. Zijnde van 9u zondagmorgen tot 19u zondagavond. Maar het is gelukt, we zijn klaar voor Reynaerts. Oefkes. En dan nu de sfeerbeeldjes !

De beginsituatie (met nog de barricade om de dorpel te sparen)

De dorpel netjes afgedekt met plastiek tegen druppelende lijm

De isofix - moooooooi

*product placement*  Die isofix moet minstens 5 minuten drogen. Maar na 9 minuten issie hard. Moeilijk dus als je geen kookwekkertje op de werf hebt (who does?!) dus in het begin wachtten we niet lang genoeg, en 1 keer bijna te lang gewacht. Goed de stopwatch in de gaten houden dus, want ja het komt nauw! Het gaat echt veel beter als het wat 'droger' is -zijnde 5 a 6 minuten wachten. Als je niet lang genoeg wacht, komt de plaat gewoon weer los na het aandrukken. En dat is niet de bedoeling. Wacht je te lang, dan krijg je hem niet helemaal vlak gedrukt. Tenzij je er met een plankje en een hamer op gaat meppen. Dan lukt het misschien wel. Don't try this at home. Them glue, it stinky. Very stinky. 

. 

Vooraleerst de poutrel mooi uitvullen zodat er geen koudebrug is. 
De poutrel is 6cm diep, de panelen 6cm dik. Scoooore !

Poutrel halfweg uitgevuld

Poutrel verdwenen - schaamteloze reclame voor Recticel (goeie platen!)

Platen goed aandrukken

Mooi mooi - halfweg de eerste laag (ongeveer)

Alle kieren afplakken met aluminium-tape

Die aluminium tape komt op rollen van 50 meter. No way dat wij zoveel nodig hadden. We zijn dus extra zorgvuldig geweest en hebben ook laag 1 netjes afgeplakt. Wat eigenlijk niet helemaal nodig is, maar als het materiaal toch voorhanden is, en nergens anders nodig: waarom niet? dachten we zo. Je kan gerust de extra goedkope tape nemen (het kleeft toch!) want die van recticel zelf is pokkeduur. En niet nodig. Zolang het alu is, en het plakt, zit je safe!

Netjes afgewerkt !

En dan voor de echte die-hard verbouw-fans en wannabe kenners: de waterkering doe je zo. De DPC van de achtergevel laat je schuin naar beneden komen. Dus de recticel panelen ook schuin afzagen en de DPC een centimeter laten uitsteken uit de isolatiepanelen. Dan zit alles safe !

Waterkering

En voor de niet-zo-die-hard fans van de verbouwing, maar wel voor wie de romantiek van verbouwen kan inzien (je spendeert héél veel tijd met z'n tweetjes en moet goed (kunnen) samenwerken), maw voor de fans van Team PeterSil is er deze foto. In koor allemaal: *ooooooooooh*

Peter & Silke sitting on the stelling, k-i-s-s-i-n-g.