Debacker-Vynckier 8m

8 meter staal werd de zaterdag omhoog gehesen. Met de hulp van het liftje, papa, Niels, Peter en Jonas. En de morele steun van mama en Jolijn (en jullie allemaal, natuurlijk!). Maar het is gelukt, ze zitten erin! Het heeft nogal wat voeten in de aarde gehad (we -lees: papa- waren het om te beginnen al niet eens met de studie van de ingenieur over hoe de poutrillen -al dan niet- moesten worden ingemetst, zijn antwoorden lieten lang op zich wachten zodat het tot op het laatste nipje onduidelijk was of ze nog op tijd besteld en dus geleverd konden worden) en op de dag, die we hier makkelijkerwijze C-day (as in: construction day) zullen noemen, was het ook niet makkelijk. De een kreeg het warm onder de vorm van wat okselvijvertjes, de ander kreeg hartkloppingen, nog een ander moest even naar buiten (ondergetekende) om te hyperventileren, en nog een ander moest een pintje hebben. Without further ado : the story. 

De pre-voorbereiding:
Vrijdag kwam Van Meerbeeck Metalen, groothandel staal uit Hoogstraten (een absoluuuute aanrader! Danku Jill! zie ook http://www.vmmetalen.be/). Een halve ton staal kwamen die brengen. Aanschouw : 

Een kraanwagen

8 meter staal

Peter en ik zijn vrijdag heen en weer gereden van ons werk om de leveringen van zowel de poutrillen als de bouwstoffen te superviseren (en betalen). Dus wij waren al goed in de stemming. Gelukkig verliep het allemaal vlot. Het staal en de 9 palletten bouwstoffen (stenen, cement, stalen netten, ytongblokken, een big bag metserszand, stepocs, ...) pasten allemaal nét in ons tuintje. Bij aankomst van de paps en de broer zaterdagmorgen werden de poutrillen meteen naar binnen gedragen om ze klaar te leggen. Dat ging ongeveer zo (denk er de schuifelende voetjes maar bij):

130 kg voor 1

En toch ging dat wondervlot

De Voorbereiding:
We beginnen met een overzichtsfotootje van hoe we begonnen zijn. Twee gelijke muurtjes aan elke kant, met twee poutrillekes ertussenin (die recht op de bakstenen steunen, afgezien van een beetje pur schuim om te "isoleren". Dat even terzijde). Die moesten er uit want het gat komt veel hoger en wordt veel groter en het linkse muurtje gaat weg. Helemaal (de nieuwe trap zal namelijk een stuk minder steil zijn en dus verder uitkomen). Waarop draagt de nieuwe poutril dan op, vraag je je af? Op niets. 't Is te zeggen: een stukje IN de muur van onze lieve buurvrouw Margrietje. En langs rechts op het 'penantje' dat blijft staan (hoor je die bouwvakkers-lingo?!). 

De beginsituatie

Stelling zetten

 Daarna moesten we eerst een gat maken in het dak. Om het gat in de muur te kunnen maken. Als je nog kan volgen. Niels klimt uit het "badkamer"raam op de eerste verdieping (nu is daar natuurlijk nog geen badkamer) en klimt op de glazen golfplaten. Met de slijpschijf zaagt hij alle tirlefons af waarmee de golfplaten aan de houten roostering zijn verankerd. Dat geeft een spectaculair (en stoer) zicht:

Schaamteloze reclame voor G-Star

De buren dachten waarschijnlijk: wat een dikke duiven

Gaatje is gemaakt

Maar het gaatje moet groter

Nog meer slijpschijven

Daarna het gat een beetje groter maken

En nog een beetje groter...

Netjes het gat in de muur van Margrietje afkappen

Wat er verder ook nog moest gebeuren als voorbereiding, was het opschoren van alle dingen die konden "instorten" of naar beneden vallen bij het groter maken van dat gat. Onder andere het opschoren van de muur erboven. Daarvoor maak je drie gaten in de muur, steek je daar een korte poutril door en schoor je die op. 

Met de drilboor in de achtergevel

Tot je een gat hebt

Even checken of alles goed zit

Houten spietjes toevoegen tot het waterpas ligt

Dan een houten balk toevoegen en de schoren opdraaien

 En dan heb je een muur die draagt op de poutrillekes en de houten balk + schoren en mag je daaronder doen wat je wil. Dan ook niet vergeten om het raam in de muur te spannen, zo kan daar ook geen "speling" op de stenen meer zitten. 

Zo dus

En dan ook nog, vanzelfsprekend, het kelderplafond opschoren. Anders schoor je alles op de vloer, maar kan die daaronder nog zakken. Niet goed dus. Daar begin je best mee! Die schoren staan best van al netjes op dezelfde plaats als de schoren die er vlak boven staan (veel meten, tellen, rekenen en aftekenen) voor het volledige effect. 

De mannen aan het werk

De poutril: 

Voor het echte werk-werk dan, het "steken" van de poutrillen, laat ik de foto's spreken. Mede omdat ik er niet de hele tijd bij was -zie ook bovenstaande ontboezeming in deze post. Voor de mensen voor wie het nog onduidelijk is: er komen 2 HEA180s naast elkaar mede omdat de muur zo breed is en de roostering van het plafond in de poutril komt (tegen de "ziel" van de H-vormige ligger). Als ze niet rot zijn. Wat bij ons het geval was (maar dat even terzijde; dat komt wel goed en wordt weldra gefixt). En dan nu de foto's. 

Jonas schiet al meteen in actie en beklimt de stelling

Overleggen over het hoe en het, welja, nog meer hoe we dat gaan doen. 

Vader en zoon aan het "liftje" aka karretje

Nog een beetje hoger, zei de Apple-man

Nog een beetje hoger, zei de Ingenieur

 Ziedaar poutril N°1 steunen op Margriet haar muur:

Dat ziet er goed uit, zei de andere Ingenieur

Van poutril N°2 heb ik geen foto's van het liftje of de mannen in actie. Dat lukte helaas niet, gezien de strijd nogal heet en hevig was met dat ding. Maargoed, ze zitten er allebei in!

Het resultaat:

Gezien het ruim 19u was toen we klaar waren en de poutrillen veilig genoeg daarboven 'hingen' in de lucht, was het te donker om jullie te laten zien hoe het er allemaal uitziet. Maar toch hier even een kleine glimps van de poutrillen "in actie".

 

Ik post dan -van zodra beschikbaar- de foto's van het opmetsen van het "penantje" en het opvoegen van de poutril tot tegen de achtergevel. En van het uitlengen van de rotte houten roostering. Zodat het huis niet meer "op poten" moet staan en de vloer kan worden uitgegraven, zodat de riolering kan gelegd worden en de vloerplaat kan worden gegoten, bijvoorbeeld. Wij doen naarstig voort!