PRAKTIES - Deel 1 : Huis kopen

Als je hier bent om de ramptoerist uit te hangen (wat is er nu weer van de muur gevallen, wie zijn duimnagel is niet meer, en op wie zijn hoofd/pols/insert random lichaamsdeel/ is er nu weer wat gevallen), dan ben je vandaag helaas niet op het juiste adres. Dan kom je zondag maar terug voor een foto-update van onze werken in het weekend! 

Vandaag schrijf ik over praktische brolletjes (zoals eerder beloofd). Het wordt hopelijk geen droge pap, maar eerder een reeks tips overgoten met een sappig sausje humor met kwinkslagen. Helaas geen fotootjes want ik wil de Googelse plitie niet aan mijn been (of eerder, om in thema te blijven, op mijn dak) als ik achteloos fotootjes van het net pluk. Ik probeer het interessant te houden door wat lettertypkundige amuse-geules. 

Een huis kopen. Hoe doe je dat? Waarop moet je letten? Hoe begin je daaraan? 

Peter en ik wisten al langer dat we samen een huis zouden kopen. Maar ik wachtte een beetje op The Question vooraleer ik er wou aan beginnen. Er werd al hier een daar eens een linkje doorgestuurd "kijk eens wat een mooi huis", maar eerder gewoon "kijk eens" en niet "ik wil dat huis dat is geweldig en precies wat we zoeken". Toen begin oktober dan uiteindelijk de diamant rond mijn vinger aan het blinken was, zijn we meteen gaan rondfietsen. Onze voelsprietjes in wat wijken gaan opsteken. Onze tenen eens in verschillende vijvertjes gedipt (Kessel Lo, Heverlee, Oud-Heverlee, Huldenberg, Neerijse, ...). Gewoon om dat eens te weten. Je gaat niet zomaar ergens wonen om dan nadien tot de vaststelling te komen dat de buurt verschrikkelijk is. 

Dan zijn we samen aan tafel gaan zitten en hebben bepaald wat voor ons doorslaggevende factoren zouden zijn voor ons om een huis te kopen. We belandden uiteindelijk op (sorry voor het cliché) location-location-location. Dat kan van iedereen iets anders zijn; sommigen willen per sé een open bebouwing, anderen een halfopen bebouwing, sommigen een supergoed georienteerd huis (noord voor opbergruimtes, oost voor ontbijt, zuid en west voor leefruimtes), sommigen willen vooral een losse garage, anderen willen dan weer absoluut geen tuin (bah, natuur), ... Enfin, elk zijn ding. 

Naast de locatie moest het -uiteraard- betaalbaar zijn, dus we stelden ons een budget voorop. Je ziet, dit komt pas na de locatie. We wilden niet iets kopen gewoon omdat we het konden betalen (geen evidentie in deze mooie provincie). Een bezoekje aan de bank met onze nieuwste loonfiches in de hand hielp bij het bepalen van een "ideaal aankoopbedrag". Wij zijn uiteindelijk twee keer geweest (een keer voor we écht begonnen te zoeken en een keer als we net van start waren gegaan). In een ver verleden ook eens bij de Immotheker langsgeweest maar dat was een grote klucht. Sommigen zijn er geholpen, dat zal ik niet ontkennen. Us? Not so much. Verder is een nuchtere kop bij het evalueren van instapklaar vs nog op te knappen ook van groot belang. Wat zie JIJ zitten om te doen? Een likje verf op de muur en een vasttapijt wegdoen? Of wil je gaan breken, nieuwe ramen, nieuwe vloerplaat, nieuwe douche en watnogmeer? Peter en ik wilden graag onze eigen stempel drukken op ons huisje, we wilden niet in iemand anders zijn huis intrekken, dus we hielden een open geest bij het bekijken van ietwat shabby uitziende huizen om te zien of het potentieel had.  

En zo zijn we aanbeland bij de top 3. Je zal zien in deze PRAKTIES reeks, dat wordt nog een belangrijk getal, mark my words ! Ik ga nog even door over de nummer 1 van onze must-haves: location. Er werden druk cirkeltjes getrokken rond ons beider werk. Van 10 km diameter; dat is het meeste wat we allebei zagen zitten om te fietsen (ja we zijn groene jongens!). De postcodes waarmee we daarbij uitkwamen werden ingevoerd in de immoweb-zoekmachine (elk de helft want het waren er veel) en zo hadden we allebei elke ochtend een mail met de "nieuwe resultaten". Daarnaast hebben we ook een heleboel immokantoren verdeeld onder elkaar waar we elke dag zouden naartoe surfen (Leuven heeft véél Immokantoren; voor tips - leave a comment!). En dan werd er elke dag gesurft, geanalyseerd, en mooi mailtjes met "top drie", "top vijf" of "niks vandaag" doorgestuurd. Als er dan al eens iets aan allebei ons goesting voldeed, werd er gebeld. En hopelijk opgenomen. En nog hopelijker beleefd teruggesproken. En als het even goed ging werd er een afspraak vastgelegd. Hurray !

We zijn uiteindelijk naar 7 huizen gaan kijken (mark the magic number) en 1 bouwgrond (dat was voor we wisten wat we wilden en konden betalen - learning curve!). Korte oplijsting voor de geïnteresseerden (anders sla je dit maar over) :  
Kerkstraat: veel te veel werk, onbetaalbaar voor ons, veel vochtproblemen. 
Duinberglaan: super open tuin en geen mogelijkheid tot haag ( veel te kleine badkamer zonder uitbreidingsmogelijkheden en te duur. 
Dassenstraat: prachtig huis in een U-vorm met een mooie court-yard, maar stond uiteindelijk wel héél dicht tegen de straat (as in: pas op als je de voordeur opendoet dat er geen auto langsrijdt) en was erg ver van Peter zijn werk (en ook een stuk te duur wegens nogal bouwvallig).
Josef Wauterstraat: vochtproblemen en veel te veel werk (alle ramen, alle elektriciteit, alle vloeren, geen keuken en geen badkamer) terwijl de prijs al op ons maximum was).
Nachtegalenstraat: te klein en alles ingebouwd dus geen ruimte voor eigen meubelen; alsook: door de badkamer om naar de tuin te moeten? No thanks. 
Rotselaar (weet de straat niet meer): weinig mogelijkheden en ook gewoon te duur, maar wel in een super omgeving, bleek uiteindelijk te ver om te fietsen. 
Geldenaaksebaan: CHECK :-)

Tips voor een huisbezoek: 
- als je immokantoren opbelt : LAAT JE NIET DOEN. Mensen zijn onbeleefd. Punt aan de lijn. Zelfs als ze je iets kunnen verkopen. We hebben heel wat slechte ervaringen gehad, helaas. Zeg duidelijk wat je wil en wanneer je wil komen kijken. Jij bent de klant. En klant is koning. Als jij die villa wil gaan bekijken, dan doe je dat gewoon!
- als je in een huis bent : check achter alle achteloos neergelegde planken/gordijntjes/schilderijtjes. Kijk GOED en check ALLES. Wees niet bezorgd om zeer prangende vragen te stellen: waarom staat hier een stutpaal in de kelder?
- maak foto's ! Zelfs van de domste dingen. Je bent sowieso overweldigd als je de eerste keer in een huis komt waar je misschien gaat wonen. Bekijk ze 's avonds op een groot scherm nog een keer, je merkt gegarandeerd dingen op die je over het hoofd gezien hebt. 
- nadien: check de voorschriften van je stad! Maak je je zorgen over de inkijk in je tuin -> Mag je wel een haag planten van meer dan 2m? Maak je je zorgen om de klein ruimte onder het dak? ->Mag je de kroonlijst van je dak wel verhogen? enzovoort.
- als je nog steeds warm loopt na een overzicht van het beschikbare budget en de nodige kosten die nog moeten gedaan worden aan het huis zelf, maak een tweede afspraak en neem iemand mee. Wij hebben een bevriend verbouwend koppel meegenomen op onze tweede afspraak. Zij hadden zelf dus al ervaring en hebben mee gekeken naar de structuur van het huis, het potentieel en de indeling van de ruimtes. Wacht niet te lang om een tweede keer te gaan kijken en (belangrijk!) hou het immokantoor op de hoogte dat je nog steeds geïnteresseerd bent. Laat je niet opjagen, maar werk door (Peter en ik zaten soms tot ver na 22u te rekenen in de zetel, aan de PC opzoekingen te doen naar richtprijzen, livios.be is een grote aanrader, om de verbouwkost in te schatten). Voelt het goed, dan voelt het goed. En dat weet alleen jij. Vertrouw gewoon op je buikgevoel, maar denk het goed door. Wil je onderhandelen over de prijs, wees er dan zeker van dat je in de machtspositie bent, anders is een ander er direct mee weg. En wat is dan die 10.000 euro als jij dat huis wou?

Bij het toezeggen van een koop, wat bij ons mondeling gebeurde in het huis, maak je een formele email op waarin duidelijk vermeld staat dat je onder voorbehoud van het verkrijgen van een lening / positief attest van stedenbouw (ontbreekt meestal nog) / het god-weet-what-else formulier dat nog mankeert. Je geeft je akkoord voor de overeengekomen prijs en stuurt een kopie van je identiteitskaart op. Daarna kies je een notaris voor het opmaken van het compromis dat je enige dagen later (in ons geval : 15) kan gaan ondertekenen om het officieel te maken. 

Stay tuned voor de volgende delen van deze spannende serie, getiteld : lening strikken en architect zoeken (met nog meer pedante mensen, zowel aan de telefoon als in het echt). Het wordt LEUK !