woensdag 20 maart 2013

PUR - VVW

Maandagochtend vroeg was het dan eindelijk zo ver. De PUR kwam aangereden uit het verre Merksplas. De mannen waren om half zes vertrokken dus daar mag wel een petje voor af. Zo kwam het dat die twee bloggers hier als een gek stonden te wuiven aan onze voordeur om zeven uur 's morgens (ze waren per ongeluk voorbij gereden). Uiteindelijk kwamen ze dan toch terug de bocht om, netjes geparkeerd op ons voorbehouden plekje. Braspenning - Van Dingenen, volgens "den internet" de beste in het land om te purren en te chappen. 

Een wagen volgeladen vol met geeeeele bolletjes
Maar zo goed vonden wij ze niet. Of toch ik niet. Maar men zegt "dat steekt niet zo nauw", de PUR. En gelukkig maar. Want slordig was het (helaas). 
Groot stuk niet ge-PUR-t aan de voordeur (linkse hoekje)
De ene kant van het trapgat niet eens deftig afgezet met couffrage #purindekelder
De andere kant wel netjes met een plank afgezet
Achter de buizen van de chauffageketel niet deftig gespoten
Onder het linkse "pootje" van het raam niet deftig aangewerkt
In het rechtse hoekje van het raam niet aangewerkt
We hopen nu natuurlijk dat de mensen gelijk hebben dat purren niet zo nauw steekt. We hebben gewoon een bus PUR zelf leeggespoten in de hoekjes die niet netjes waren geïsoleerd en zo was dat euvel ook snel verholpen. Nog een leuk weetje over al die "gele bolletjes". Door die PUR is alles, maar dan ook alles, elektrisch geladen. Dus daaruit volgt dat alles, maar dan ook alles, wat je vastpakt, vonken geeft: je breekmes, een verwarmingsbuis, de ander zijn hand, de ander zijn trui, je eigen schoenveters, de trapleuning, de deurklink, het raamprofiel, de rol plakband, de autosleutels, ... Enfin, you get the gist. Hier nog enkele overzichtsfotootjes van ons gele huis:

De gele keuken

Gele bib + living

Prachtige (gele) zonnestraaltjes

Liefde voor ons zonnige huisje !
En dan sta je alles een beetje te bekijken, en zie je op de grond twee uiteindjes draad naar boven piepen. Een aardingsdraad. Die is geknapt bij het opschuren van de pur (dat moet voor vloerverwarming). Dus dan ga je snel naar de Hubo een multimeter kopen, om er dan achter te komen dat Murphy weer gelijk heeft en dat het de verst mogelijke draad (van in het keldergat tot aan het schuifraam) is die je moet opnieuw steken. Gelukkig heb je nog genoeg draad en kan je die snel opnieuw leggen. Maar toch weer slechte punten hier!


Geknapte aardingsdraad
STAP 1 VVW
Wat een mens moet doen om warme voetjes te krijgen is eerst overal randisolatie plakken. Dat is eigenlijk een wit zacht indrukbaar isolatiestrookje van 10cm met op een derde van de bovenkant een plakstrook en onderaan een plastieken rokje. Als je nu even fronst, is dat terecht, maar ik heb geen betere woorden om het uit te leggen. En zoals zo vaak spreken de foto's voor zich : 

De ytong-muur netjes afgeplakt

Op de voorgrond een rol randisolatie

De WC netjes rondomrond afgeplakt

Alwaar de plakstrook niet blijft kleven (ruwe bakstenen en stof),
 niet je die best vast met een nietjes-schieter
Zijmuren van de keuken geïsoleerd
Het is de bedoeling dat wanneer de chap een beetje uitzet en 'werkt' zoals ze dat dan noemen, dat de randisolatie die beweging kan opvangen. Want beton tegen muur is een beetje zoals de Hulk tegen Jerommeke : de een of de ander krijgt barstjes, en dat is natuurlijk te vermijden. 

STAP 2 VVW
Daarna rol je plastiek uit met hokjes. De hokjes zijn 10cm op 10cm met stippellijntjes om 5cm aan te duiden. Zo kan je de buizen netjes evenwijdig leggen zonder telkens te moeten meten. Superhandig!

Men beginne op mijn nu al favoriete plekje in het huis
Mooi beeld van de randisolatie met het rokje over de plastiek getrokken
Netjes de hokjes van de verschillende stukken plastiek met elkaar doen afstemmen, 
anders komen de buizen toch niet uit
  
Daarna aftekenen waar geen buizen komen (arceren) en de pijltjes tekenen per circuit
STAP 3 VVW
En dan was het eindelijk tijd om buizen neer te leggen! 382 meter buis, om precies te zijn, in 7 circuits: 88 meter, 80 meter, 58 meter, 50 meter, 43 meter, 43 meter en 20 meter, dat alles vastgezet met 600 takkertjes. Om even de autist in mij boven te laten komen. Of om de ingenieurs onder de lezers te entertainen. Take your pick. 

Take a spin!
De start aan circuit 1
Zoals je kon zien op de laatste foto over het plastiek, zie je zwarte buisjes getekend staan op de grond. Die duiden aan waar er een expansievoeg komt in de chap. Daar moet de buis ook beschermd zijn tegen het 'werken' van de beton bij opwarmen/afkoelen. Dus bij het uitrollen van de buis voor een nieuw circuit dien je al goed na te denken hoeveel keer je een expansievoeg moet passeren (we hebben er een tussen keuken en living, tussen living en bib, tussen living en kelder en tussen bib en gang). 

Een zwart manteltje

Circuit 2 - rond het keukeneiland (midden) en de keukenwand (zie gearceerd rechts op de foto)

Ontelbaar veel bochtjes - buis warm wrijven en dan zachtjes en langzaam plooien

Circuit 1 en 2 klaar - bij allebei de buizen op 15 cm van elkaar

Start aan circuit 3 - op 10 cm

Circuit 3 klaar
Na circuit 3 zijn we achteraan begonnen om makkerlijker te kunnen manouvreren met de buizen aan de collector. Het circuit in de gang (de 7) ligt op 20 cm uit elkaar dus dat ging rap. 
Circuit 7 klaar (gang rechts) - werken aan circuit 6
 Je ziet vooral Peter buizen plooien en neerleggen. Mijn taak (naast foto's maken natuurlijk) was het aangeven van de buis en zorgen dat er een mooi bochtje (ook wel "ne slag") in zit zodat het makkelijker werkt, en dan vooral : de takkertjes steken. Die zorgen ervoor dat de buis op zijn plek blijft na het vakkundig bochtjesmaken. 

Men zet het machien op de buis, men duwt (hard) met de hendel naar beneden, men laat los. 


Aan de collector in het keldergat moeten de buizen ook een rood jasje aan (isolatie)
 Na een dikke 10,5 uur werk heeft men dan: 4  pijne knieën, 2 gevoelloze duimen en pikzwarte handpalmen (van de inkt op de buis) en buikspierpijn van het takkeren.  

En dit soort foto's vind je dan op de camera als de échte fotograaf die een vastneemt. Zoek de dodelijk vermoeide Sil. Over en uit. 


Geen opmerkingen:

Een reactie posten