En toen.

Ik ga mijn uiterste best doen om hier in ietwat chronologische volgorde de radiostilte van afgelopen maand op te vullen. Maar ik kan je verzekeren dat we allesbehalve hebben stilgezeten. Wat dan meteen ook de verklaring is voor de weinige woorden die je hier hebt zien verschijnen, en helaas (doet pijn aan mijn hartje) de weinige foto's die er zijn van de progress. Als je 10 uur na elkaar gewerkt hebt, heb je helaas weinig zin om nog even fotoreporter te spelen. Het is dan overigens ook al stikdonker, wat het niet makkelijker maakt om appetijtelijk de 'progress' te documenteren. Dat gezegd zijnde, keren we nu even terug in de tijd. Naar 21 maart. De dag van de chap !

Een gigantische camion, die het hele wegje achter de bushalte versperde!

 Peter is naar het huisje gereden om zijn soortgenoten uit Merksplas te ontvangen. De camion is werkelijk gigantisch en past voor gene meter op de parkeerplaats die we voorzien hebben. Maar goed, extraordinary circumstances enzo. Je weet wel. Na het werk ga ik vol spanning naar het huisje toe, de mannen zijn zich in de cabine aan het omkleden (vuil werkje, dat chappen) en ik krijg een glimps van Braspennings finest in onderbroek. Peter is daar ook net en we steken ons hoofd even binnen (we mogen er natuurlijk nog niet op wandelen) en het ziet er allemaal superdesuper uit! 

De chap ! Weer een stapje dichter bij de verhuis !

Het werkje dat daarna aan bod kwam (LONG over due, by the way) was het isoleren van ons nieuw plat dak (boven de keuken). De onderaannemer van onze dakman, Guido, is van de aardbol verdwenen. There's no better way to explain. Twee keer afspraak gemaakt met ons, twee keer niet komen opdagen (eerste keer "ziek" en tweede keer "machine kapot") en geen telefoons aannemen. Daarna laat hij via Guido weten dat hij problemen heeft (persoonlijke problemen van psychische of fysische aard) en dat hij tot nader orde niks meer doet en geen nieuwe werken aanneemt. Maar die kerel was dus wel het dampscherm komen plaatsen net voor de kerstvakantie (niet goed, met alle gevolgen van dien. Lees: ijsbrokken onder het dampscherm door scheefzittende dakdoorvoeren die zijn gaan lekken). Ik bespaar jullie de dirty details, maar het was niet mooi. Guido vond relatief snel een nieuwe isofloc man, die op 26 maart bij ons is komen isoleren. Carl Hendrickx van de firma Ydop. Goeie kerel, netjes gewerkt en de werf uitermate proper achtergelaten. Gezien ondergetekende in het buitenland zat voor het werk (daar moet natuurlijk ook vooruitgang worden geboekt), en ik meestal insta voor het documenteren van de progress, is er enkel deze iPhone-collage van mijn eega-to-be : 

isofloc isolatie plat dak

Later in de post kan je op andere foto's van het gyproc werk ook nog wat meer zien van het geïsoleerde dak. Na het isofloccen hebben we in het Paasweekend weer alle hens aan dek geroepen voor het uitbreken van de trappen. En met alle hens, bedoel ik alle Vynckiers. Bon, niet allemaal, want dat zijn er VEEL, maar toch die uit Izegem en Nederzwalm-Hermelgem. 

Nielsje gaat de trap te lijf met de zaag

Floemps - de trap is gone. Buh-baai!

Trap 2 ook foetsie. Niet voor mensen met hoogtevrees (ondergetekende)...

Hierbij dan ook (uiteraard) op onze donder gekregen van den Tonny (die hier denk ik nog niet ter sprake is gekomen, als ik me niet vergis). Dat is onze veiligheidscoördinator. Die natuurlijk vanalles aan te merken had op het mankeren van afscherming van het trapgat. En met recht en reden. Maar in tijden van love and war, of eerder war and verbouwing, moet dat even kunnen. 

Het landingske van trap 1 moet er ook aan geloven, met dank aan de paps. 

De twee weken die daarna volgenden, waren in feite één grote blurr. Hieronder een greep uit het aanbod, dat niet bepaald representatief is. Waarvoor excuses, niemand vindt het erger dan wij!

Dagkanten van de ramen afbreken (vies en kromgetrokken plastiek)

Gaten maken in de muur voor verwarmingsbuizen

Alle houten roostering afschuren met de staalborstel en insmeren met pesticiden tegen houtbeestjes

Dat afschuren en insmeren van de houten roostering, plus ook het isoleren met glaswol tussen de balken in (accoustische isolatie voor tussen de verdiepen) heb ik op het gelijkvloers voor mijn rekening genomen, terwijl Peter in de badkamer vanalles aan het doen was aan elektriciteit, sanitair, verwarming en ventilatie. En ik moet zeggen, met plafonds van 3m30 voor iemand met hoogtevrees: geen pretje! Maar wat moet gebeuren, moet gebeuren. En dan is het gewoon tanden bijten en voortdoen, en vooral zorgen dat je niet al te veel glaswol in je mond of in je onderbroek krijgt. Smerig spul, dat kan ik je verzekeren!

En om deze post af te sluiten, enkele nooit geziene beelden van ons huisje in wording (the ones you've all been waiting for) : de gyproc- en pleisterwerken! Eerst werd (opnieuw) héél onze tuin volgestouwd met materialen. Bergen materiaal. Aanschouw:

Paasdinsdag is den Dave dan eindelijk begonnen. Met al zijn materiaal binnen te zetten. De woensdag en de donderdag werd dan wat latwerk uitgezet, de vrijdag bleef hij thuis. Bummer. Wij hebben het hele weekend gelijk zotten doorgewerkt aan de dingen die niet afwaren, and we lived to tell the tale. Oefkes. 

Houten latwerk achter de keukenwand

Keukenmuur geïsoleerd

 Tegen de keukenmuur (ook wel "de kant van Collaer" genoemd, naar de buurman) komt eerst isolatie tussen het houten latwerk (halfweg onze muur wordt dat een niet-geïsoleerde buitenmuur, vandaar), daarna een OSB-plaat zodat we onze keukenkasten e.d. netjes kunnen ophangen. Dat gaat namelijk niet goed in gyproc-platen; dat is niet stevig genoeg. Tegen de OSB komt dan een gyproc plaat met nog meer isolatie tegen. Smell that sweet EPB!

Dan ziet dat er zo uit: nette gyproc platen! Woopwoop!

In de slaapkamer komt ook een accoustische isolatiewand. Meneer (mevrouw?) die daar een appartement huurt van Collaer hebben hun TV precies aan het hoofdeinde van ons bed staan. Cue the horror. Ergo: isolatie. 

Metalen gyproc studs staan klaar om ingevuld te worden.

Het plafond ook netjes geïsoleerd.

Aanschouw de prachtige slaapkamermuur en plafond !!

ZIE ne keer hoe netjes gedaan!

 Vorige zondag heeft Peter heel de badkamer bij elkaar getoverd. Elektriciteit, sanitair, isolatie, ventilatie en verwarming. Aanschouw (zonder veel woorden) na een werkdag van ongeveer 13 uur :

Met wat verbeelding: onze inloopdouche

  

Vooraan links met wat verbeelding: onze ingemaakte linnenkast

Met al iets minder verbeelding: onze inloopdouche

En om af te sluiten: onze draak van een traphal. Met hyper-scheve muren (dat heb je met een huis van voor den oorlog) met hier en daar  grote bulten door brokken oud pleisterwerk (VIER lagen) was dat verdorie een merde om de hal geïsoleerd en be-gyproc-t te krijgen van in de keuken (de muur van Margrietje, onze andere buur) tot in de nok, alsook perfect aan te sluiten op ons schuifraam en onze lichtstraat en toch genoeg ruimte overhouden voor onze trap *slik*. Maar twee pogingen later (en een andere soort metalstuds voor de gyproc die Celis in allerijl is komen dumpen in onze tuin) is er dan toch een begin gemaakt. Ook twee pogingen later dus om de trappen te laten opmeten... Het wordt spannend om verhuisd te geraken MET een trap (of zonder?) eind juni. Wordt hoe dan ook vervolgd met meer foto's!

Keukenmuur

Zoals gebruikelijk sluiten we af met wat behind the scenes foto's, ter entertainment van onze dierbare lezers: 

Het Nieuwsblad van 18 oktober 1956 die we tussen de trap en de muur vonden

Lunch in het zonnetje op ons "terras"

Op dit moment zijn die twee Debackers onze verwarmingsketel aan het ophangen en installeren (met dank aan Peter van Clima Heating Turnhout voor de gedetailleerde uitleg!), zodat we op tijd onze vloerverwarming kunnen opstarten om het weekend van 1 mei te vloeren, zodat we op ons beurt weer klaar zijn voor wanneer onze keuken wordt geïnstalleerd op 16 en 17 mei! Het gaat vooruit, mensen! Stay tuned for more. You know you want to.