vrijdag 10 mei 2013

Iedereen mystery shopper

In 2013 is iedereen een beetje mystery shopper voor zichzelf. Je screent de markt, je pikt iemand uit, je checkt zijn referenties en huurt iemand in. Daarna beoordeel je zijn werk en trek je je mond open als je het aanstaat, maar ook als je het verfoeilijk vindt. De wereld is een dorp, en niemand vandaag de dag knikt en slikt als iets hem niet aan staat. Forums tieren welig, blogs schieten als paddestoelen uit de grond, en iedereen kan van naaldje tot draadje volgen hoe en wat wie waar en wanneer. Aannemers dezer dagen zouden daar moeten bij stil staan. Maar dat doen ze (helaas voor hen) blijkbaar niet. Ook niet na een tip / waarschuwing van mijn kant.

Hier wil ik graag het relaas vertellen over het inhuren van een "dynamisch stukadoorsbedrijf uit Tienen"; de onnodige stress, de zenuwen en de opgekropte woede en onmacht die daarbij kwam kijken. De website van dit bedrijf is intussen offline gehaald, en de baas neemt de telefoon niet meer op. I wish I was joking but I'm not.

(Veel) bier drinken, sigaretten paffen, beetje door het raam staren, uren aan de telefoon hangen, persoonlijke spullen laten rondslingeren, "Madame, on va boir quelche chose, nous sommes de retour dans dix minute" en dan anderhalf uur later dronken komen binnenvallen en het dan meteen gewoon aftrappen -einde werkdag, "Demain je suis là à huit heur madame" en dan om kwart na twaalf komen opdagen, staalhard en herhaaldelijk liegen tegen hun eigen baas die dan (onwetend -hoop ik) aan ons doorliegt. Eigenlijk zou ik hen graag willen vragen of ze hun werk leuk vinden. Of ze er voldoening uit halen, en of ze trots zijn op wat ze hebben verwezenlijkt als ze een werf opleveren. But let's not go there. Meermaals per dag bellen we met patron Dave Vangrambesen om aan de noodbel te trekken 'Het komt niet goed', die ons blijft verzekeren dat het af geraakt.

Na onze ingebrekestelling die op 2 mei aangetekend de deur uitgaat naar de Potterijstraat 36, 3300 Tienen, begint een boeteclausule te lopen vastgelegd in onze aannemingsovereenkomst, voor het overschrijden van de termijn, door Dave Vangrambesen, beide bouwheren en architect ondertekend. Dave blijft twee dagen bij zijn maten, het achterstallige werk gaat met rasse schreden vooruit. Er gebeurt eindelijk weer iets! Wij krijgen weer hoop, maar de klok blijft tikken. Dave heeft andere werven, en communiefeesten van zijn dochters en komt niet meer mee naar onze werf. Er gebeurt weer niks. We trekken opnieuw aan de bel. Ik neem mijn huissleutels terug zodat ik weet wanneer ze aankomen. Ze blijven beweren dat het af zal zijn. Tot ze op vrijdagmiddag (finale werkdag) plots zeggen dat het niet af zal zijn. En dan weer wel. Ik ben vandaag met opzet nog niet op de werf geweest. Hetgeen uit mijn mond zou komen, dat is niet voor publicatie vatbaar. Mijn zenuwen en die van Peter zijn zonder reden zwaar op de proef gesteld. De patron blijft beweren dat hij 'het niet snapt' dat het niet vooruitgaat, dat er toch iets aan de hand moet zijn, want dat hij al 5 jaar met deze mensen werkt. Maar ik geloof er juist niks meer van. Mijn vertrouwen is weg. Dat plakwerk en de gyproc afwerking, dat komt niet goed. Ik werk het zelf wel af.

Vandaag, vrijdag 10 mei, vliegen ze, met materiaal en al, op straat en komen ze er bij mij niet meer in.

Dave, ik heb spijt dat dit zo moet eindigen. Misschien geloof je dat niet. Maar ik hoop oprecht dat je minder werk aanneemt, zodat je deftige werkmannen kan zoeken, en dat je zaak vanaf dan weer kan blijven groeien. Je bent al eens failliet gegaan, ik wens het je niet nog een keer toe. Jij doet goed werk, en we hebben jou blijven verzekeren dat we in jou vertrouwen hadden. Dat vertrouwen heb jij misbruikt door jouw eigen werknemers niet op te volgen terwijl dat klaarblijkelijk broodnodig is en wij dat ook herhaaldelijk aan jou gevraagd hadden. Als je deze blog vindt, laat gerust een reactie achter zodat mogelijk andere potentiële klanten jouw kant van de zaak kunnen zien. Zodat ze kunnen zien dat het anders kan en dat zij zich niet vergissen wanneer ze voor jou en jouw onderaannemers kiezen in deze moeilijke tijden en in deze zeer competitieve markt.

2 opmerkingen:

  1. Toch spijtig dat Dave hierop niet reageert...
    Wij zijn zelf ook aan het verbouwen met Dave en het is gewoon verschrikkelijk wat hier allemaal al mis is gelopen. "Dat komt allemaal goed, gene paniek," lacht Dave alles weg. Hij neemt nog altijd teveel werk aan en werkt nog steeds met dezelfde zatlappen. Ik wil nu nog even anoniem blijven maar de bom staat hier bij ons ,en op enkele andere werven van hem, op springen. Spijtig voor hem maar ik vrees dat op het internet binnenkort nog veel meer te zien en te lezen zal zijn over Immo D&N.

    BeantwoordenVerwijderen
    Reacties
    1. Wat verschrikkelijk om te lezen... :( Echt niet leuk; vooral dan omdat je zelf niets in de hand hebt, moet wachten en hopen, en Dave het dan nog eens probeert weg te lachen. Daar is niks grappig aan. Wij hadden het geluk dat we een goed contract hadden, met boeteclausule die we hebben ingeroepen. Ik ben benieuwd naar jullie afloop... Laat zeker iets weten.

      Verwijderen