zondag 28 april 2013

Douchebak installeren en vervolg gyproc- en pleisterwerken

Na mijn vorige blogpost kreeg ik de opmerking dat het eindelijk op iets begon te lijken (op een huis, veronderstel ik?) en dat je er eindelijk iets in kan zien. Oefkes. Zo voelen wij ons ook. Het is weeral twee weken stil geweest. Maar stil hebben we niet gezeten; allerminst! Het gyprocwerk bleef goed vooruitgaan en tussendoor hadden wij af en toe een taakje. Waaronder het installeren van de douchebak, zodat daar met pleister op kon worden aangewerkt. Eerst en vooral moest die douchebak boven geraken. Een bak van 160 op 90 3m70 hoog krijgen, zonder trap met enkel een ladder, das ook nog een keer een uitdaging sie. Peter en ondergetekende duwden de bak naar boven, terwijl Jef die boven omhoog trok. Peter is sportje per sportje op de ladder mee naar boven geklommen ter ondersteuning, tot alles veilig op het verdiep stond. 

Veilig en wel boven
Daarna moest dat ding level komen te staan op onze (niet-zo-rechte) planché. Dus heeft Peter eerst twee vierkantjes OSB op de planché vastgevezen precies waar de douchebak steunt, en een gat door de planché gezaagd precies waar de sifon en afwatering zit van de douche. Ondergetekende steekt bijna haar been daardoor (onplettend + oververmoeid), wat geen zo'n goed idee was. Aan de kant blijven en foto's maken voor de rest van het projectje lijkt het beste.
 
When in doubt : OSB
Daarna vijzen we het dubbel onderstel op de douchebak. 12 pootjes in totaal zou ons gewicht moeten kunnen ondersteunen onder de douche. 


Veel pootjes voor ne groten bak

Eens testen of het er wel tussen kan.
Aanschouw trouwens dat heerlijke licht dat binnen schijnt, tot in de hoek met de douche. Een universum van verschil met het donkere hok waar we ons op het appartement moeten wassen. Ooooooh wij verlangen om in de zon te douchen! Onder een raindance om u tegen te zeggen. Leve Hans Grohe, en de KU-Leuven korting bij de Ventimec!

Veel gepruts en gefoefel onder die bak: aan de pootjes draaien, ...
... tussendoor de beide waterpassen checken,  ...

... van op de ladder beneden proberen te voelen naar de achterste pootjes waar je bij nader inzien helemaal niet aankan, dus die bak moet er weer uit...
En ga zo nog een uur of twee door. Het blijft maar mislukken om de bak overal netjes op te laten steunen en toch niet te laten piepen tegen de groene gyproc. We besluiten een andere approach en gaan 's avonds laat (of 's nachts?) online researchen over het installeren van een douchbak. Den Dave moest natuurlijk voort kunnen doen in de badkamer want hij had een deadline (door ons zelven gezet), dus die bak moest en zou asap vast staan! Verschillende online tips zeggen: balkjes hangen tegen de zijmuren die, samen met de pootjes van het dubbele onderstel, de bak kunnen helpen ondersteunen en die ervoor zorgen dat er geen vervelend piepend geluid is door de wrijving tussen de groene gyproc en de douchebak. Scoooore! 

En zo geschiedde.


OSB maakt alles goed, ook aan de zijkanten 
Alles op z'n plek vastgezet - donewards!

Zoals gezegd gaat het gyproc werk ook goed vooruit. We waren een beetje sceptisch, want het is moeilijk voor ons om alle controle af te geven. Tot hiertoe hebben we het allemaal zelf gedaan, met enkel familieleden als 'aannemers'. Dit is de eerste aannemer waar we echt op zitten te kijken. De dakman, die was aan het voortdoen, terwijl wij andere dingen deden die daar niks mee te maken hadden, dus we zaten absoluut niet op elkaars nek. Op deze aannemer zitten we écht te wachten tot die klaar is. Tussendoor moeten wij ook vanalles doen die voor hém van belang is (beetje ping pong spelen, elk op toer een stukje doen) en de stress aan onze kant is daardoor ook groot. But this too we shall survive!

Elke dag na het werk ga ik altijd een kijkje nemen; altijd een verrassing of er iets veranderd zal zijn, en zoja: wat dan allemaal? Hieronder een greep uit de beelden die ik dan aanschouw : 

Onze draak van een traphal is eindelijk geïsoleerd

Helemaal tot boven

De isolatie loopt netjes gelijk met de vloer door het keldergat 

Zie ne keer hoe veelbelovend ...
En dan ook hard gemaakt : een afgewerkte traphal! 
Daarna meteen Stéphanie van HOTEC gebeld, zodat Hans kon komen opmeten. Supervriendelijke kerel, alles vlot gegaan, en hij belooft mij om de trap VOOR 20 juni te komen installeren. Inmiddels ook bevestigd. Alweer een pak van ons hart, want dat was ook nog een spannende deadline (ook gezet door ons zelven). 

Netjes aangewerkt tot tegen de lichtstraat

Omkasting met OSB zodat overal evenveel van het raamprofiel te zien is

Aanschouw links de ventilatie van de badkamer boven, in het midden onze 'console' en rechts de keukenwand
Op de console komt de bediening van de verwarming, onze parlofoon, lichtknopjes, etc. De ventilatie die van de natte ruimtes komt boven, passeert in de MDF-omkasting rondom de keuken zodat die netjes verstopt naar de achtergevel en aldaar naar buiten kan. Niemand iets gezien. Niets in de handen, niets in de mouwen. 

Den Dave komt natuurlijk niet alleen gyproccen. Er moet ook gepleisterd worden, slechts een weinig vierkante meters. Desalniettemin worden daar echte vakmannen voor ingehuurd. Uit Polen. De mannen spreken geen woord Nederlands, maar in het Frans wordt redelijk deftig gecommuniceerd dat de verwarming niet mag worden afgezet, dat ze de invisivent van het schuifraam niet mogen openzetten (daar komt anders veel te veel bouwstof in!), en dat ze moeten oppassen met de tuinslang want dat daar een lek in zit (hebben zij zelf gedaan) en dat die dus niet boven op de planché mag blijven liggen . Dat heeft namelijk natte isolatie + natte gyproc plafonds tot gevolg. Gelukkig enkel deel 1 uit ervaring gemeld. 

Aanschouw het blinkende plakwerk in de master bedroom

De dagkanten van de ramen (bovenkant) netjes verstevigd met wapening

Dit om barsten te vermijden. Clever people ...

... maar verdorie smerig (onvermijdelijk)!

Hierbij nog een paar ludieke plaatjes om deze post af te sluiten. Allereerst het vervolg van de ventilatiebuis door het plafond van de living tot aan het hoekje met de technische schacht van de badkamer naar de kelder (die toekomt in de console en dan verdwijnt achter de MDF-omkasting van de keuken):



 En dan om helemaal af te sluiten nog een ludiek (of eerder tragikomisch) beeld van onze achtergevel. Alwaar antraciet kleurige eternit gevelpanelen op worden gelijmd, zoals ook al eerder aangekondigd / over verteld op deze blog. Men zou plegen te denken bij het aanzien van onderstaande foto "Super! Vooruitgang! Mooi! Het latwerk hangt!", ware het niet dat onze aannemer (Guido de dakman) vergeten was / niet wist dat alles eerst moet geprimerd worden (eerste keer dat hij een klant heeft die de platen gelijmd en niet vastgespijkerd wil). De primer is dus nog niet aangekocht en moet besteld worden - levertermijn 2 weken. En de panelen alsook het latwerk moet geprimerd 12 uur stofvrij liggen drogen/rusten vooraleer alles kan worden bevestigd. Cue the horror: alles moet er weer af. Enfin, niet ons probleem, maar we hadden dus al wel een prachtig afgewerkte achtergevel kunnen hebben als onze aannemer beter voorbereid was... 

Zonder eternitpanelen
Zoals gebruikelijk: wordt vervolgd. Volgende blog post zal omvatten: afronden pleisterwerken (beneden is alles al geprimerd voor het bepleisteren en alle studs voor de plafonds hangen op z'n plek) alsook het betegelen van de keukenvloer! Stay tuned for more, after the break. Over en out.

De Verwarmingsketel: plaatsen en opstarten



Zoals Silke de laatste keer al vermeldde (wie aandachtig leest tot en met de laatste paragraaf weet dat vast nog wel) heb ik samen met papa Jef de verwarmingsketel en hydraulische groep geinstalleerd. Die komt in keuken te hangen, weggestopt achter een kastdeur.

Pas op, het kan een beetje technisch worden in deze post. Voor wie dat minder interesseert, kijk gerust gewoon naar de fotootjes!

Eerst een woordje uitleg over de ketel en de opstelling. Wij kozen voor een ketel van Bulex, de Thermo Master F25. Dit is een condenserende gaswandketel met doorstromer voor sanitair warm water productie. Omdat we met een combinatie zitten van vloerverwarming en radiatoren, hebben we de ketel aangesloten op 2 aparte verwarmingskringen: een voor de vloerverwarming en een voor de radiatoren. Dit is nodig  omdat vloerverwarming op lage temperaturen werkt (typisch tot maximum 35 - 40 graden) en radiatoren op een hoge temperatuur (eerder 50-60 graden). Hoe hoger de temperatuur van het water, hoe meer warmte de radiator afgeeft in de ruimte. Bij lagere watertemperaturen heb je een grotere radiator nodig om het even warm te krijgen. Omdat op het gelijkvloers de hele vloer 1 grote radiator is (de vloerverwarming dus), is het daar beter een lage watertemperatuur te gebruiken. Bovendien kunnen chape tegels of parket niet tegen hoge temperaturen, anders komen er barsten in de vloer.

Om de ene ketel te laten werken met 2 kringen, hebben we voor een installatie gekozen met een evenwichtsfles en kringverdeler. De evenwichtsfles is een soort reservoir dat er voor zorgt dat de ketel ' hydraulisch losgekoppeld' is van de 2 kringen erna: De ketel pompt warm water in de evenwichtsfles. De 2 kringen, vloerverwarming en radiatoren zijn op de evenwichtsfles aangesloten met de kringverdeler. Zijn zowel de radiatoren als de vloerverwarming niet aan het draaien, dan vloeit het water rechtstreeks weer naar de ketel. Zijn de radiatoren of vloerverwarming wel aan het draaien (een van de twee of allebei), dan gebruiken zij het warme water uit de evenwichtsfles. Het voordeel is dat het met de evenwichtsfles niet uitmaakt of en hoe snel alle pompen draaien of hoeveel radiatoren er open staan. (vandaar de naam 'hydraulisch ontkoppeld') Dit maakt het een pak simpeler voor de regeling om de radiatoren en vloerverwarming en ketel onafhankelijk aan te sturen. Bijkomend voordeel is dat de opstelling redelijk compact kan. Omdat bij ons alles in de keukenkast verstopt wordt, is dat wel een belangrijk pluspunt.
De evenwichtsfles (bovenaan, in zwarte isomo) en de kringverdeler (aluminium) in de toonzaal van Clima. Daaronder links de aansluiting voor de radiatoren en rechts de aansluiting voor de vloerverwarming. De vloerverwarming heeft een Esbe mengraan om de watertemperatuut exact te regelen. Voor de pompen zijn we uiteindelijk voor Wilo pompen gegaan in plaats van die op de foto.
Al ons materiaal komt van Clima Heating in Turnhout, waar zaakvoerder Peter ons uitstekend materiaal, advies en begeleiding heeft bezorgd. Een aanrader!

Zo gauw Dave de gyproc wand daar in de keuken had geplaatst, zijn wij in gang geschoten voor de ketel, zodat we zo snel mogelijk de vloerverwarming kunnen opstarten. Het is belangrijk dat de chape een keer langzaam kan opwarmen vooraleer er gevloerd wordt. Op die manier vermijdt je dat de chape zich 'zet' door de warmte nadat er tegels op liggen. Dit kan namelijk de tegels doen barsten. 

De Bulex ketel komt met een mooie grote poster met daarop op ware grootte alle aansluitingen en bevestigingspunten. Stap 1 is dus: hang de poster op de juiste plaats aan de muur.
Papa Jef hangt het sjabloon op.
 Gelukkig hadden we dat ook op voorhand goed bestudeerd en komen de leidingen op de juiste plaats uit de chape (een voorbereid verbouwer is er 2 waard!). Dat ging dus vlot en al snel zat de ophangbeugel stevig in de muur.


Zo komt alle buizen- en pompwerk onder de ketel te hangen. Alles komt netjes op de juiste plaats uit de vloer.
Aanschouw: de ophangbeugel
 Natuurlijk hebben de ketel en de regeling en de pompen ook elektriciteit nodig. Dus moesten we nog een paar stopcontacten voorzien. De draden zaten al allemaal klaar achter de gyproc wand, dus het was een kwestie van de gaten voor de potjes te boren. Omdat er achter onze gyproc eerst een laag pur isolatie zit en daar achter een laag OSB (om de ketel en keukenkasten stevig aan te bevestigen) was dat wel een beetje een gepruts om de draden weer te voorschijn te toveren. Maar het is uiteindelijk allemaal gelukt.
De gaten in de gyproc zijn al gebeoord, maar dan moet je nog door de OSB geraken!
 De ketel omhoog krijgen is nogal lastig, het is een zwaar geval. Daar hebben we dus helaas geen foto's van, we waren met man en macht de ketel aan het heffen. 

De eerste buizen om aan te sluiten zijn de gasbuis en de buizen voor sanitair warm water. Die komen het dichtst tegen de muur te liggen.
Netjes passen en meten zodat de koperen gasbuis zonder lekjes op de ketel aangesloten kan worden.

Na die buizen hebben we dan de hydraulische groep met evenwichtsfles, kringverdeler en pompen aan de muur gehangen. Eens die op zijn plaats zat, was het tijd om alles er op aan te sluiten. En dat zijn een hoop koppelingen! Ik heb ze niet geteld, maar alles samen was het toch bijna een dag werk om alle aansluitingen te maken. En dan maar hopen dat het allemaal van de eerste keer waterdicht is...


De alupex buizen voor de radiatoren aansluiten aan de pomp
Intermezzo: een sfeerbeeld: een groot tijdelijk  keukeneiland vol rockwool  van gyproc man Dave.
Vader en zoon aanschouwen hun werk. (nuja, ik was eerder aan het proberen om dat doosje vijzen weer deftig dicht te krijgen)
Nadat onderaan alle leidingen vast zitten, schiet er nog 1 grote buis over: de schoorsteen. Dakwerker Guido had de buis door het dak al lang geleden in december gestoken. Nu kunnen we daar eindelijk de ketel aan vast hangen. Natuurlijk weet je op voorhand niet exact hoe hoog de ketel komt te hangen, dus we moesten nog een stukje van de schoorsteen afzagen.
Lastig zagen, zo dicht tegen het plafond, maar al bij al ging dat redelijk vlot.
Omdat de ketel niet recht onder de schoorsteen hangt, is er een klein stukje horizontale buis. Het is belangrijk dat dit een beetje helling heeft, zoals een rioleringsbuis. De ketel heeft namelijk waterdamp in zijn rookgassen, die daar kan condenseren. De buis moet dus helling hebben om dat water langs ketel te laten wegvloeien.
Voila, schoorsteen aangesloten! 
 Daarna (ondertussen zijn we een weekendje verder) is het tijd om de regeling aan te sluiten. Wij hebben een Tempolec SAM 2100 weersafhankelijke regeling. Dit is een hele computer, die met behulp van voelers op de leidingen (1 voor de vloerverwarming, 1 voor de radiatoren), een buitenvoeler en een binnenvoeler alles op de juiste temperatuur moet houden. Een weersafhankelijke regeling betekent dat de regelaar werkt op basis van de buitentemperatuur en niet op basis van de binnentemperatuur. Dit is belangrijk voor de vloerverwarming, omdat de chape zeer langzaam opwarmt en weer afkoelt. Als je dus enkel binnen de temperatuur zou meten en de vloerverwarming pas uitzet als het binnen warm genoeg is, dan blijft de vloer daarna nog 12 uur extra warmte afgeven, waardoor het veel te warm wordt. De weersafhankelijke regeling volgt de buitentemperatuur en laat de vloerverwarming harder werken als het buiten koud is en minder hard als het buiten warm is. De binnenvoeler wordt gebruikt om achteraf nog te na te regelen indien nodig. De regeling aansluiten betekent dus vooral: veel draden aansluiten: de voelers, de sturing voor de pomp, ketel en mengkraan. Gelukkig had Peter van Clima ons een helder schema bezorgd. Had ik al gezegd dat wij zeer tevreden zijn van de service en begeleiding daar in Turnhout?
Het bedradingsschema voor de regeling van de ketel. Duidelijk plannetje van Peter van Clima!

Maar eerst moet er water op de leidingen. Een spannend moment: gaat alles netjes waterdicht zijn? Dat viel toch een beetje tegen, want er waren meerdere plaatsen waar het lekte. De aansluiting van de evenwichtsfles, bijvoorbeeld. En ook aan de mengkraan en pomp. Gelukkig waren dit plaatsen die redelijk gemakkelijk demonteerbaar zijn (om bijvoorbeeld later ooit een pomp te kunnen vervangen). Maar toch, het was een gepruts. Na veel gevloek was uiteindelijk dan alles netjes dicht. Eindelijk ijd voor de draden dan!
De leidingen aan het bestuderen: zijn er nog ergens lekjes? Ja, helaas wel!
 Voeler 1: de buitenvoeler. Daarvoor hadden we lang geleden al draad getrokken naar de voorgevel, hoog en droog tussen de voordeur en de ramen. Even op de ladder klimmen dus om daar de voeler op te hangen en aan te sluiten.


Gelukkig is dat snel gemonteerd, enkele vijsjes en het zit vast.

Zie daar: het magische kleine witte bakje
 En dan de rest van de aansluitingen. Dat is iets simpeler, omdat het allemaal bij de ketel te doen is.
Daar links onder de ketel hangt de spinnekop in het midden van zijn web: de regelaar met draad naar de pompen, de mengkraan en de voelers.
 En dan komt het moment van de waarheid: alles aanzetten. Eerst de regeling, om te kijken of die de pompen en de mengkraan kan aansturen. Hmmm, de pomp van de vloerverwarming weigert dienst. Not good. Alles nog eens goed nakijken en nameten met de multimeter en wat blijkt: de temperatuursbeveiliging voor de vloerverwarming is omgekeerd aangesloten: die zou alles moeten stoppen als het water in de vloer te warm wordt. Nu stopt hij de pomp als het water koud is. Toch maar die 2 draadjes eens wisselen. En dan draait de pomp wel.
Met de handleiding er bij, natuurlijk, zorgen dat we niks belangrijks over het hoofd zien.
En dan volgt de ketel. Die start zonder problemen op en begint het water te verwarmen wanneer de regeling dat vraagt. Alleen is er nog iets raars aan de hand: het water in de vloerverwarming wordt maar niet warm. Weer even alles dubbel checken brengt aan het licht dat er nog 2 draadjes gewisseld zijn: die van de mengkraan. Als de regeling de mengkraan open wil zetten, sluit ze en andersom. Ook dat is snel genoeg gefikst als je weet welke 2 draadjes je moet wisselen. (maar eer het zo ver was, stond ik toch al snel een half uur verbaasd achter mijn oren te krabben)

Maar dan werkt alles. We starten nu de ketel op op een constante temperatuur van 25 graden voor de vloer. Die verhogen we dan langzaam, elke dag een beetje. Momenteel zitten we op het maximum van 40 graden. Zo wordt het een beetje een sauna in huis, maar op die manier kan de chape wennen aan de warmte van de vloerverwarming, voor we de tegels leggen. Morgenochtend gaat de vloerverwarming uit, zodat alles weer kan afkoelen. Woensdag gaan we dan tegelen in de keuken.


All systems happily buzzing away. Habemus verwarmingum!

zondag 14 april 2013

En toen.

Ik ga mijn uiterste best doen om hier in ietwat chronologische volgorde de radiostilte van afgelopen maand op te vullen. Maar ik kan je verzekeren dat we allesbehalve hebben stilgezeten. Wat dan meteen ook de verklaring is voor de weinige woorden die je hier hebt zien verschijnen, en helaas (doet pijn aan mijn hartje) de weinige foto's die er zijn van de progress. Als je 10 uur na elkaar gewerkt hebt, heb je helaas weinig zin om nog even fotoreporter te spelen. Het is dan overigens ook al stikdonker, wat het niet makkelijker maakt om appetijtelijk de 'progress' te documenteren. Dat gezegd zijnde, keren we nu even terug in de tijd. Naar 21 maart. De dag van de chap !

Een gigantische camion, die het hele wegje achter de bushalte versperde!
 Peter is naar het huisje gereden om zijn soortgenoten uit Merksplas te ontvangen. De camion is werkelijk gigantisch en past voor gene meter op de parkeerplaats die we voorzien hebben. Maar goed, extraordinary circumstances enzo. Je weet wel. Na het werk ga ik vol spanning naar het huisje toe, de mannen zijn zich in de cabine aan het omkleden (vuil werkje, dat chappen) en ik krijg een glimps van Braspennings finest in onderbroek. Peter is daar ook net en we steken ons hoofd even binnen (we mogen er natuurlijk nog niet op wandelen) en het ziet er allemaal superdesuper uit! 

De chap ! Weer een stapje dichter bij de verhuis !
Het werkje dat daarna aan bod kwam (LONG over due, by the way) was het isoleren van ons nieuw plat dak (boven de keuken). De onderaannemer van onze dakman, Guido, is van de aardbol verdwenen. There's no better way to explain. Twee keer afspraak gemaakt met ons, twee keer niet komen opdagen (eerste keer "ziek" en tweede keer "machine kapot") en geen telefoons aannemen. Daarna laat hij via Guido weten dat hij problemen heeft (persoonlijke problemen van psychische of fysische aard) en dat hij tot nader orde niks meer doet en geen nieuwe werken aanneemt. Maar die kerel was dus wel het dampscherm komen plaatsen net voor de kerstvakantie (niet goed, met alle gevolgen van dien. Lees: ijsbrokken onder het dampscherm door scheefzittende dakdoorvoeren die zijn gaan lekken). Ik bespaar jullie de dirty details, maar het was niet mooi. Guido vond relatief snel een nieuwe isofloc man, die op 26 maart bij ons is komen isoleren. Carl Hendrickx van de firma Ydop. Goeie kerel, netjes gewerkt en de werf uitermate proper achtergelaten. Gezien ondergetekende in het buitenland zat voor het werk (daar moet natuurlijk ook vooruitgang worden geboekt), en ik meestal insta voor het documenteren van de progress, is er enkel deze iPhone-collage van mijn eega-to-be : 

isofloc isolatie plat dak
Later in de post kan je op andere foto's van het gyproc werk ook nog wat meer zien van het geïsoleerde dak. Na het isofloccen hebben we in het Paasweekend weer alle hens aan dek geroepen voor het uitbreken van de trappen. En met alle hens, bedoel ik alle Vynckiers. Bon, niet allemaal, want dat zijn er VEEL, maar toch die uit Izegem en Nederzwalm-Hermelgem. 

Nielsje gaat de trap te lijf met de zaag

Floemps - de trap is gone. Buh-baai!

Trap 2 ook foetsie. Niet voor mensen met hoogtevrees (ondergetekende)...
Hierbij dan ook (uiteraard) op onze donder gekregen van den Tonny (die hier denk ik nog niet ter sprake is gekomen, als ik me niet vergis). Dat is onze veiligheidscoördinator. Die natuurlijk vanalles aan te merken had op het mankeren van afscherming van het trapgat. En met recht en reden. Maar in tijden van love and war, of eerder war and verbouwing, moet dat even kunnen. 
Het landingske van trap 1 moet er ook aan geloven, met dank aan de paps. 
De twee weken die daarna volgenden, waren in feite één grote blurr. Hieronder een greep uit het aanbod, dat niet bepaald representatief is. Waarvoor excuses, niemand vindt het erger dan wij!

Dagkanten van de ramen afbreken (vies en kromgetrokken plastiek)


Gaten maken in de muur voor verwarmingsbuizen

Alle houten roostering afschuren met de staalborstel en insmeren met pesticiden tegen houtbeestjes
Dat afschuren en insmeren van de houten roostering, plus ook het isoleren met glaswol tussen de balken in (accoustische isolatie voor tussen de verdiepen) heb ik op het gelijkvloers voor mijn rekening genomen, terwijl Peter in de badkamer vanalles aan het doen was aan elektriciteit, sanitair, verwarming en ventilatie. En ik moet zeggen, met plafonds van 3m30 voor iemand met hoogtevrees: geen pretje! Maar wat moet gebeuren, moet gebeuren. En dan is het gewoon tanden bijten en voortdoen, en vooral zorgen dat je niet al te veel glaswol in je mond of in je onderbroek krijgt. Smerig spul, dat kan ik je verzekeren!

En om deze post af te sluiten, enkele nooit geziene beelden van ons huisje in wording (the ones you've all been waiting for) : de gyproc- en pleisterwerken! Eerst werd (opnieuw) héél onze tuin volgestouwd met materialen. Bergen materiaal. Aanschouw:


Paasdinsdag is den Dave dan eindelijk begonnen. Met al zijn materiaal binnen te zetten. De woensdag en de donderdag werd dan wat latwerk uitgezet, de vrijdag bleef hij thuis. Bummer. Wij hebben het hele weekend gelijk zotten doorgewerkt aan de dingen die niet afwaren, and we lived to tell the tale. Oefkes. 

Houten latwerk achter de keukenwand
Keukenmuur geïsoleerd
 Tegen de keukenmuur (ook wel "de kant van Collaer" genoemd, naar de buurman) komt eerst isolatie tussen het houten latwerk (halfweg onze muur wordt dat een niet-geïsoleerde buitenmuur, vandaar), daarna een OSB-plaat zodat we onze keukenkasten e.d. netjes kunnen ophangen. Dat gaat namelijk niet goed in gyproc-platen; dat is niet stevig genoeg. Tegen de OSB komt dan een gyproc plaat met nog meer isolatie tegen. Smell that sweet EPB!

Dan ziet dat er zo uit: nette gyproc platen! Woopwoop!

In de slaapkamer komt ook een accoustische isolatiewand. Meneer (mevrouw?) die daar een appartement huurt van Collaer hebben hun TV precies aan het hoofdeinde van ons bed staan. Cue the horror. Ergo: isolatie. 

Metalen gyproc studs staan klaar om ingevuld te worden.

Het plafond ook netjes geïsoleerd.
Aanschouw de prachtige slaapkamermuur en plafond !!
ZIE ne keer hoe netjes gedaan!
 Vorige zondag heeft Peter heel de badkamer bij elkaar getoverd. Elektriciteit, sanitair, isolatie, ventilatie en verwarming. Aanschouw (zonder veel woorden) na een werkdag van ongeveer 13 uur :

Met wat verbeelding: onze inloopdouche
  
Vooraan links met wat verbeelding: onze ingemaakte linnenkast
Met al iets minder verbeelding: onze inloopdouche
En om af te sluiten: onze draak van een traphal. Met hyper-scheve muren (dat heb je met een huis van voor den oorlog) met hier en daar  grote bulten door brokken oud pleisterwerk (VIER lagen) was dat verdorie een merde om de hal geïsoleerd en be-gyproc-t te krijgen van in de keuken (de muur van Margrietje, onze andere buur) tot in de nok, alsook perfect aan te sluiten op ons schuifraam en onze lichtstraat en toch genoeg ruimte overhouden voor onze trap *slik*. Maar twee pogingen later (en een andere soort metalstuds voor de gyproc die Celis in allerijl is komen dumpen in onze tuin) is er dan toch een begin gemaakt. Ook twee pogingen later dus om de trappen te laten opmeten... Het wordt spannend om verhuisd te geraken MET een trap (of zonder?) eind juni. Wordt hoe dan ook vervolgd met meer foto's!

Keukenmuur
Zoals gebruikelijk sluiten we af met wat behind the scenes foto's, ter entertainment van onze dierbare lezers: 

Het Nieuwsblad van 18 oktober 1956 die we tussen de trap en de muur vonden

Lunch in het zonnetje op ons "terras"
Op dit moment zijn die twee Debackers onze verwarmingsketel aan het ophangen en installeren (met dank aan Peter van Clima Heating Turnhout voor de gedetailleerde uitleg!), zodat we op tijd onze vloerverwarming kunnen opstarten om het weekend van 1 mei te vloeren, zodat we op ons beurt weer klaar zijn voor wanneer onze keuken wordt geïnstalleerd op 16 en 17 mei! Het gaat vooruit, mensen! Stay tuned for more. You know you want to.