De achtergevel

De aandachtige lezer zal zich waarschijnlijk al wel afgevraagd hebben waar in godsnaam toch onze achtergevel blijft:. Wel, (onder andere) daar hebben we de afgelopen dagen hard aan gewerkt. Hieronder een beeldverslag:

Eerst en vooral zorgen dat onze niet al te stevige scheidingsmuur zo stevig mogelijk is waar de achtergevel komt: netjes cementeren met Kompaktuna.

En dan: de eerste steenlegging (u ziet het goed: de achtergevel is in Ytong: Daartegen komt dan later isolatie en daarop Eternit platen als afwerking:

En Ytong; dat lijm je!

En dat zaag je als de lokken niet precies passen.

En met grote blokken gaat het snel vooruit. De slimme lezer zal zich nu aan het afvragen zijn: waarom maar zo'n kort muurtje? De nog slimmere lezer zal al wel bedacht hebben dat daar ons schuifraam komt.

En zo gauw we hoog genoeg zijn, moet er een betonnen slof gegoten worden waar de poutrel voor het raam op kan rusten:

Tot zover de werken van zaterdag: De volgende ochtend is die slof dan genoeg uitgehard om verder te kunnen werken.

Het is gelukkig maar een kleintje; dus dat geraakte vlotjes boven.

Ondertussen had Sil ook de moed gevonden om haar hoogtevrees  te overwinnen om  helemaal boven op stelling de metsdraad mee op te spannen.

Nog meer Ytong metsen betekent ook meer lijm mengen.

En zo groeit onze achtergevel nog wat meer: Kijk ene keer hoe mooi groot ons schuifraam wordt!

De volgende grote stap is dan om het grote L profiel (ook wel Zwee genoemd) tegen de zijgevel te plaatsen. Hier gaat het dak op rusten: Origineel was het plan om het dak aan de gemeenschappelijke muur te hangen, maar omdat de gemeenschappelijke muur slechts 1 steen breed opgemetst is is die niet stevig genoeg om een dak aan te hangen.

Die zwee ligt in de achtermuur, ook op een slof; waarvan hierboven de coffrage:

En dan het grote monster (iets meer dan 140 kg). Hier zijn we met zijn twee aan het denken: hoe gaan we die in godsnaam 2m95 hoog krijgen als we hem amper kunnen dragen?

De Oplossing: in trapjes! Stap 1: Men plaatst de stelling.

Stap 2: Men legt de zwee op schrgen. Stap 3:Men zet beetje bij beetje de schragen wat hoger; tot ze even hoog zijn als de stelling: Stap 4: Men heft de zwee op stelling: (geen foto's, wegens een beetje te spannend!)

Tegen dan was het al aardig donker aan het worden. De volgende ochtend  ochtend (maandagochtend; vandaag dus) werd de zwee dan op haar plek gelegd, netjes op de slof aan de ene kant...

En netjes; juist ver genoeg op de slof in de Ytong muur aan de andere kant.

En aan de andere kant ziet dat er dan zo uit!

Daaronder komen dan nog 2 kolommen om alles stevig te ondersteunen(previez hierboven), zodat de zwee niet doorzakt.

Die kolommen hebben we ook vandaag geplaatst; maar het verslag daarvan is voor een volgende keer: Stay tuned for more!

Het leven zoals het is...

We gaan hier niet liegen en zeggen dat 't allemaal rozengeur en maneschijn is. 't is af en toe verdorie lastig als er onvoorzienigheden komen opduiken, en al zeker als de ruwbouwman van dienst (papa dus) zelf eens goed vloekt en in zijn haar krabt / door zijn baard wrijft (we weten allemaal hoe dat gaat bij papa's die hard nadenken). 

Pap zijn grootste werk van deze week (na de vloerplaat) was het opmetsen van de scheidingsmuren. Dinsdagmorgen dus stelling opzetten, betonneuze goed doen draaien, stenen aandragen en dan beginnen metsen. Nummer 60 kwam eerst aan de beurt. Dat ging vlot. Tot aan de schoorsteen van lieve buurvrouw Margrietje (een écht omaatje) erg hoog voor de aansluiting van de lichtstraat, na de schoorsteen mag het iets lager. 

Stelling

Muurtje en dak van N°60

Nummer 64 was een ander verhaal (als je geen verbouw-interesse hebt, dan sla je dit stukje maar over). Al zodus bleek dat onze mooie scheidingsmuur van 30 plots, ergens half weg, of zelfs iets eerder, maar 20 en daarna maar 10 breed is. Zie je dat schuine dakje op de foto hieronder met de golfplaten? Dat dakje steunt dus op de afgesnoepte breedte van de muur. 

Achterkant muurtje N°64

Ware het nu net die muur die wij (ook) nodig hebben om ons nieuw plat dak op te laten rusten. Plan was om Guido (dakman) een strijkbalk te laten verankeren in die muur en dan daar zijn roostering aan te hangen. Ware het nu dat een muur van 10 niet draagt, en al zeker een rotte muur van 10 niet. Geen strijkbalk, geen roostering, geen dak. In allerijl de architect en de stabiliteitsingenieur gebeld die iets nieuws bedacht en getekend hebben. Waarop wij in allerijl de staalhandel opgebeld hebben, offerte gevraagd en nieuwe kolommen en U-profielen besteld. 5 a 8 dagen levertermijn. Het zij zo zeker? De muurtjes dan maar op 10 opgemetst en er alsnog voor gezorgd dat de mensen van 64 geen water binnenkrijgen onder dat dakje van hen. 

Mooi gepuzzeld

Bovenaanzichtje

Verder werden ook nog de schouwen binnen dichtgemetst met DPC folie ertussen zodat ons plakwerk niet zwart wordt, en werden de gaatjes in de achtermuur dichtgemetst. Die waar de 3 kleine poutrillen inzaten om de muur op te schoren. 

Deze dus, als we eventjes teruggaan in de tijd. 

De regenpijp die langs de achtergevel liep, werd ook vervangen aangezien daar een gigantisch gat in zat. 

Dat gebeurde tijdens de week. Zaterdag kregen we weer versterking van broer Niels om nog een container te vullen, nummer 6, wat voorlopig de laatste is. Het 'stort' hebben we ook helemaal afgevoerd, het puin op de container (steenbrokken + zand combinatie) en het restafval naar de Grauwmeer. Waar we overigens steeds uitstekend geholpen worden! Dikke vriendjes gemaakt daar met de parkwachter. Dat even terzijde. 

H&D netjes op tijd, om 8u

Deze foto speciaal voor Claudio. Solo per te, Claudio. Anch'io aiuto ogni tanto!

De berg wordt kleiner en kleiner

 Onder die berg lagen overigens al onze betontegeltjes die we netjes hadden uitgegraven in de living en willen sparen om terug te leggen in de gang en WC. Die moesten dus alweer naar ergens anders geëvacueerd worden. Dus werden ze eerst in de kruiwagen geladen tot aan de kelder (voorlopig nog zonder trap) en dan emmer per emmer naar beneden geladen alwaar Peter ze weer netjes heeft opeengestapeld. Dat was ook een werkje van de dag. 

Blijven graven, scheppen en kruiwagens voeren 

Nielsje moe

 Om de helling te maken van aan het terras naar de bestaande achterdeur, hadden de vorige eigenaars een paar honderdmiljardduizend kilogram ton stabilisés (ook wel "zandcementbed" genoemd) aangevoerd en uitgekapt op een 3-tal vierkante metertjes. Onmogelijk los te krijgen en in stukken te kappen / boren / hameren / zagen / slaan. Pap heeft een hefboompje gemaakt en dan nog geraakten we maar tot aan de breuklijn van onderstaande foto. We gaan zwaardere middelen moeten inzetten. Het stabiliséverhaal wordt dus nog vervolgd want dat was geen makkie !

Giga brok stabilisé

Karretje volladen om naar de Grauwmeer te rijden. Met onder andere de omkadering van de lichtkoepel, de koepel zelf en een vijver die daar al van mei ligt. 

Een kar vol brol.

Al zodus zijn we van hier begonnen:

Stort

En zijn we hier geëindigd:

Oh ja, daar stond een bank ! Kijk eens aan !

Om af te sluiten nog wat "behind the scenes" zoals beloofd op Facebook. 

De refter (badkamer)

Stockageruimte (slaapkamer)

Ander kant van het stockagekot

Pintjes drinken

Om af te sluiten nog een verrassing. Ziehier de wortel van de boom van N° 64 (die overigens OP het scheiden staat) die dwars over/onder ons terras doorgaat en die we dus gaan moeten afzagen. Bu-baay boompje. 

Diameter : 12.5 cm

De Vloerplaat

En dan nu het echte werk. De vloerplaat gieten. Daar zaten jullie natuurlijk op te wachten! Maar eerst nog even wat foto's van de voorbereiding. Als je een vloerplaat giet, mag daar natuurlijk niets meer staan. En met niets, bedoel ik dan ook echt niets. In de kelder stond al wat isolatiemateriaal enzo en cement dat niet in de natte mag staan, op de slaapkamers hadden we alle elektrisch materiaal gestockeerd zodat dat ook uit de regen stond, maar voor de rest moest alles-alles in de tuin. En dan krijg je dit soort taferelen. 

Het stort a.k.a de tuin/terras

We moesten nog de laatste beetjes voorbereiden aan de vloerplaat. Met de trilplaat hadden we al de hele achterbouw netjes genivelleerd en aangestampt, maar er moest nog plastiek en netten op. 

Nog het plastiek voor de achterbouw uitrollen

Gaatjes maken zodat de buizen goed verpakt zitten en er geen beton daaronder kan lopen

Afstandshouders klaarleggen + rechts vooraan zie je de chemische ankers

Netten leggen

Helemaal klaar voor de beton! Aankomstuur : 12 uur, om 12/11/2012. Kan alleen maar geluk brengen. En gelukkig was dat ook het geval. Een beetje te laat op afspraak, een auto die ons parkeerverbod tot de laatste minuut getart had (om 1 minuut voor 12 komt een verwaaide student aangewaaid, terwijl de betonpomp al kwam aangereden. Niet goed voor mijn hart!), en de mixer die pas om 13u daar was. Maar dat blijkt de wet van de bouw te zijn: als je klaar bent, komen ze te laat en als je nog 't een en 't ander moet voorbereiden, zijn ze te vroeg. Dat weten we dan ook weer ! 

Tijdens het wachten de rebbekes nat spuiten zodat de beton goed 'pakt''

Daar is de pomp ! Met zijn pootje tot tegen onze gevel. 

Armpje in de lucht !

En maar zwaaien

Tot we achteraan uitkomen

Handjes in de lucht

Pap op uitkijk

En zo dus tegen de achtergevel weer naar beneden

Tot vooraan in het huis

 Straffe dinges. We hadden dus helemaal niet verwacht dat die pomp helemaal over ons huis zou gaan. We hadden zelfs al, op aanraden van pap, zakken grint op de dorpel en onze trapjes gelegd zodat de betonnen buis geen schade kon doen aan onze dorpel. Maar dat was dus allemaal voor niks nodig. Zonder woorden begon de pompist zijn armpje uit te strekken over het huis. Spektakel op de Geldenaakse!

Vooraanzicht

Achter-aanzicht

 Je ziet dat er veel tijd was om foto's te maken terwijl we aan het wachten waren op de mixer ... Maar om 13u was hij eindelijk daar !

Even reclame maken : BETOMIX !

Alles alle voorbereiding tussen pomp en mixer getroffen zijn, dan duwt de pompist op een knopje op zijn bedieningspaneel dat rond zijn middel zit, waarmee hij toetert met zijn vrachtwagen, en dan weet de mixer-man dat hij mag beginnen gieten. En dan stroomt al dat beton uit die buis. Maar gezien daar grote kiezels inzitten, kan dat al eens verschiet-achtig zijn als dat daar plots met alle kracht uit komt gespoten. Do not stand in the line of fire! Ik ben erin geslaagd om twee foto's in volle actie te maken. Ietwat bewegingsonscherp, maar gezien de omstandigheden vond ik dat wel aanvaardbaar. 

Beton gieten doe je zo.

 Daarna had ik het heel druk met constant meten of de beton hoog genoeg / niet te hoog lag. Dat was mijn taakje. Ik moest meten en Peter en papa trokken met de schop de beton uit. Die slang kan natuurlijk niet overal naartoe richten, en ne keer dat begint te lopen dan stopt dat ook niet (je kan geen kleine beetjes 'bijdoen') dus moet je met de schop alles uitsmeren. We zijn 1 keer gestopt met pompen om te veranderen van kant: de voorplaats en de kelder ineen en daarna de achterbouw (vanaf de achtergevel hoofdbouw tot aan de nieuwe achtermuur). Nog 1 foto in actie van de laatste beetjes. 

De laatste restjes uit de tank van 10 kuub

 Daarna neem je afscheid, maak je nog even ruzie met de man van de mixer omdat de prijs niet klopt op zijn briefje, heb je toch een grotere mond dan die man zelf, en vertrekt hij toch zo. En daarna moet je nog 'dammen'. Met een lange houten lat de beton 'opschudden'; op en neer bewegen zodat de beton met die grote brokken in zich overal gelijkmatig zet en verdeelt over de grond. 

Dammen

Nog meer dammen

Een gelukkig verbouwkoppel, met een beetje beton in zijn haar en op haar gezicht.